قطعه زیر پس از در گذشت ناباورانه شاعر فقید"
پروین اعتصامی" بین اوراق و یادداشت هایش یافت شد که بر سنگ مزارش حک کردند: این که خاک سیهش بالین است/ اختر چرخ ادب پروین استگرچه جز تلخی از ایام ندید/ هرچه خواهی سخنش شیرین استصاحب آن همه گفتار امروز/ ساِِئل فاتحه و یاسین استدوستان به که ز وی یاد کنند / دل بی دوست دلی غمگین استخاک در دیده بسی جان فرساست/ سنگ بر سینه بسی سنگین استبیند این بستر و عبرت گیرد / هر که را چشم حقیقت بین استهرکه باشی ز هرجا برسی/ آخرین منزل هستی این استآدمی هرچه توانگر باشد/ چون بدین نقطه رسد مسکین استاندر آن جا که قضا حمله کند / چاره تسلیم و ادب تمکین استزادن و کشتن و پنهان کردن/ دهر را رسم و ره دیرین استخرم آن کس که دراین محنت گاه/ خاطری را سبب تسکین استبرگرفته از دیوان شعر پروین اعتصامیزندگینامه:رخشنده اعتصامی مشهور به پروین" نوه ی میرزا ابراهیم خان مستوفی آشتیانی "و فرزند" میرزا یوسف خان" ملقب به: "اعتصام دفتر " واعتصام الملک" یکی از ارجمند ترین زنان هنرمند وشاعران بزرگ معاصر و از مفاخر نسوان شرق در روز بیست و پنجم اسفند ماه1285 خورشیدی در تبریز به دنیا امد.او هنوز کودک خردسالی بود که پدرش اعتصام الملک پس از فتح تهران در دوره دوم مجلس شورای ملی به جای اسماعیل نوبری از سوی مردم تبریز به نمایندگی برگزیده شد و پروین با پدر به تهران آمدو بقیه عمر کوتاه ولی پربار خود را در این شهر گذراند.نخستین مجموعه ی اشعار پروین اعتصامی حاوی متجاوز از 5000 بیت در 1314 خورشیدی با مقدمه ای از " ملک الشعرای بهار" به طبع رسید و هنوز چیزی از مرگ نا به هنگام او نگذشته بود ک قدرت بخشش...
ادامه مطلبما را در سایت قدرت بخشش دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : abadanpress بازدید : 71 تاريخ : دوشنبه 10 بهمن 1401 ساعت: 15:38